FizyoPlatforum

N.RADİALİS ( C5, C6, C7, C8, T1):

M. Triseps Brachii, M. Anconeus, M. Brachioradialis, M. Extensor Carpi Radialis Longus, M. Extensor Carpi Radialis Brevis, M. Extensor Digitorum, M. Extensor Digiti Minimi, M. Extensor Carpi Ulnaris, M. Supinator, M. Abductor Pollisis Longus, M. Extensor Pollisis Brevis, M. Extensor Pollicis Longus, M. Extensor İndicis’ i innerve eder.

N.radialis, axilla’da m.triceps brachii’nin üç başına da motor dallar ve kolun dirseğe kadar olan arka yüzünü inerve eden n.cutaneus brachii posterior dalını verir.

N.radialis, corpus humeri’nin arka yüzünde yer alan sulcus nervi radialis’te a.profunda brachii ile birlikte seyreder. Sulcus nervi radialis’te dört adet dal verir. Kolun dış yan yüzünü inerve eden n.cutaneus antebrachii lateralis inferior, ön kolun arka yüzünün orta kısmını örten deriyi innervasyonunu sağlayan n.cutaneus antebrachii posterior, m.triceps brachii’nin caput mediale ve laterale’sine birer dal verir.

Dirsek ekleminin proksimalinden dışa doğru ilerleyerek septum intermusculare laterale’yi deler. M.brachioradialis ve m.brachialis arasında yer alır. M.brachialis’in küçük bir parçası, m.brachioradialis ve m.extensor carpi radialis longus’a birer dal verir.

Epicondylus lateralis humeri’nin ön tarafında r.superficialis ve r.profundus olarak ikiye ayrılır. Ramus profundus, m.brachioradialis, m.anconeus, m.supinator, m.extensor carpi radialis, m.extensor digitorum, m.extensor carpi ulnaris, m.abductor pollicis longus, m.extensor pollicis longus ve m.extensor pollicis brevis kaslarının motor inervasyonunu yapar. Ramus superficialis duyusal lifler taşır.el sırtının dış yanındaki üç buçuk parmağın dorsal yüzünü örten deriyi inerve eder.

El bileğinin sonra ramus dorsalis’i elin dorsal yüzüne geçerek ilk üç parmağın son falankslarına kadar duysal innervasyonunu yapar. Avuç içinde ise sadece tenar kabarıklığın duysal innervasyonunu gerçekleştirir.

DALLARI:

Rr.musculares: Üç ayrı grup şeklinde lateral, medial ve posterior olarak isimlendirilen dalları vardır. Medial dalı fossa axillaris’te n.radialis’ten ayrılarak m.triceps brachii’nin caput longum ve caput mediale’yi innerve eder. Lateral dalı n.radialis’ten septum intermusculare laterale’de ayrılarak m.brachioradialis ve m.extensor carpi radialis longus’a gider. Posterior dalı ise sulcus nervi radialis hizasında n.radialis’ten dallanarak m.triceps brachii caput mediale ve caput laterale ile m.anconeus’u innerve eder.

N.cutaneus brachii posterior: N.radialis’ten fossa axillaris’te ayrılan ince bir daldır. Kolun iç yanında dirsek eklemine kadar uzanır. Kolun arka yüzünü örten derinin duysal innervasyonunu sağlar.

N.cutaneus brachii lateralis inferior: M.deltoideus’un alt ucu yakınlarında ayrılır. M.deltoideus’un sonlanma yeri yakınında m.triceps brachii caput laterale’yi delerek yüzeyelleşir.  Kolun alt yarısının dış yan bölgesini örten deride ilerler.

N.cutaneus antebrachii posterior: M.triceps brachii caput laterale’yi delerek önce kolun dış yan yüzü, daha sonra ön kolun dorsal tarafında el bileği eklemine kadar uzanır. İlerlediği derinin duysal innervasyonunu sağlar.

Rr.articulares: Dirsek eklemine gönderdiği sensitif daldır.

R.superficialis: Ön kolda verilen daldır. M.brachioradialis’in derininde ön kolun dış yan yüzünde dağılır. Ön kolda a.radialis ile komşuluk yapar. M.brachioradialis kirişinin derininden ve baş parmağın ekstensor kaslarının yüzeyelinden geçerek el bileğinin dorsal yüzüne ulaşır. El bileği dorsalinde lateral ve medial dallara ayrılır. Lateral dal baş parmağın dış yan yüzü derisinde dağılır. Medial el sırtında r.communicans ulnaris denilen dal aracılığıyla n.ulnaris’le bağlantı kurar. Nn.digitales dorsales denilen dalları elin dorsal yüzünü örten ilk üç buçuk parmağın derisini innerve eder. Baş parmağın radial tarafı ve dorsal yüzü, işaret parmağın dorsal yüzü ve orta parmağın radial yarısının dorsalini kaplayan derinin duyusunu taşır.

R.profundus: M.supinator’un iki tabakası arasında radius’un lateralinden dolanarak ön kolun dorsal yüzüne geçer. Daha aşağıda yüzeyel ve derin ekstensor kaslar arasında a.interossea posterior ile birlikte ilerler. Ön kolun dorsalinde üst kısımda bulunan kaslara rr.musculare dallarını verir. Bu dalları verdikçe incelenen membrana interossea cruris’in dorsal yüzü ile m.extensor pollicis longus arasında n.interosseus antebrachii posterior olarak uzanır. El bileğinin dorsalinde interkarpal ve metakarpofalangeal eklemlere verdiği sensitif dallarla verir.

Rr. Musculare: M.extensor carpi radialis brevis ile m.supinator’a giden dallar r.profundus’un radius’u dönmeden önceki bölümünden ayrılarak kaslarda dağılırlar. Daha sonraki arter seyrinde m.extensor digitorum, m.extensor digiti minimi, m.extensor carpi ulnaris, m.extensor indicis, m.extensor pollicis longus, m.extensor pollicis brevis ve m.abductor pollicis longus’a motor dallar verir.

N.RADİALİS YARALANMALARI:

N.radialis en fazla hasar gören periferik sinirdir. N.radialis hasarı en sık fossa axillaris ve sulcus nervi radialis’te ilerleyen bölümünde olur.

a)Fossa Axillaris’teki Hasarı:
Uyumsuz koltuk değneği kullananlarda veya caput humeri kırık ve çıkıklarında zedelenebilir.

Motor kayıp:
M.triceps brachii, m.anconeus, m.brachioradialis, m.extensor carpi radialis brevis ve m.extensor digitorum kaslarının felcine bağlı olarak ön kolun ve elin ekstansiyon hareketi yapılamaz. Düşük el denilen görünüm izlenir. 2-3 ay sonra kolun arka yüzünde atrofi gelişir.
Elin ekstansör kasları felç olduğundan elin bir nesneyi sıkıca sıkması ve yumruk yapması imkansız olur. M.supinator felç olmasına karşılık ön kol ve el fleksiyondayken m.biceps brachii tarafından supinasyon yaptırılabilir. Ancak ön kol ekstansiyon durumundayken supinasyon hareketi etkin olarak yapılamaz. Mm.interossei ve mm.lumbricales sağlam olduğundan 2.-5. Parmakların birinci falanksları fleksiyon, 2. Ve 3. Falanksları ekstensiyon hareketini yapabilir.

Duyu kaybı:
Kolun alt kısmının arka yüzündeki deride az da olsa duyu kaybı izlenir. El sırtının el sırtının dış yan bölümünde ve üç buçuk parmağın kökünün dorsal yüzünde duyu kaybı olur.

b)Sulcus Nervi Radialis’teki Hasarı:
N.radialis’in corpus humeri’de sulcus nervi radialis üzerinde kemiğe dayalı olarak seyretmesi corpus humeri kırıklarında sinirin zedelenmesine sıkça rastlanılmaktadır. Kırığın kaynaması sırasında sinir, tamir dokusu (kallus) içinde kalabilir.

Motor kayıp:
M.brachioradialis, m.extensor carpi radialis longus, m.extensor carpi radialis brevis ve m.extensor digitorum kaslarının felcine bağlı olarak ön kol ve elin ekstensiyonu yapılamaz. Düşük el görünümü izlenir. Kolun distalinden sinirin kesilmesi durumunda m.triceps brachii sağlam olduğundan ön kol ekstensiyon yapabilir. Ancak el ekstensiyon ( düşük el) yapamaz. 2-3 ay sonra kolun arka yüzünde atrofi gelişir.
Elin ekstensör kasları felç olduğundan elin bir nesneyi sıkıca sıkması veya yumruk yapılması imkansızdır. Ön kolun supinasyonu m.supinator felç olmasına rağmen m.biceps brachii tarafından sağlanır.

Duyu kaybı:
El sırtının dış yan bölümünde ve üç buçuk parmağın kökünün dorsal yüzünde duyu kaybı olur.

c)R. Profundus Nervi Radialis’teki Hasarı:
R.profundus nervi radialis’in ön kolun ekstensör grup kaslarını innerve eder. Caput radii kırık ve çıkıklarında sinir zedelenebilir.

Motor kayıp:
M.triceps brachii, m.anconeus, m.brachioradialis, m.extensor carpi radialis longus ve m.supinator’un sinirleri sağlam olduğundan bu kasların felci görülmez. Ön kol ve elin ekstensiyonu yapılabilir. Düşük el bulgusu görülmez. Çünkü ekstensiyon hareketinde etkin kaslar sağlamdır.

Duyu kaybı:
R.profundus nervi radialis motor nitelikte lifler içerdiğinden duyu kaybı izlenmez.

NOT:
Omuz dislokasyonları, humerus kırıkları, kol üzerinde şiddetli travmalar, Radius boyun kırıkları ve cumartesi gece felci, tümör veya kemik tüberkülozu nedeniyle zedelenme olabilir.
N.radialis yaralanmalarında:
• Ekstansör paralizi, başparmak proksimal falanksı, el bileği ve önkolun ekstansiyonu zayıflar.
• El bileği fleksiyona ve el pronasyona gider.
• El bileği  fleksiyonda olduğu için yeterli kavrama ve yumruk yapma zordur.
• Triceps ve radial refleksler alınamaz.

Lezyon:
• Triceps innervasyonunun altında ise triceps kası fonksiyonel olabilir. 
• Brachioradialis  dalının altında olursa, biraz supinasyon yapılabilir.
• Ön kolda ise başparmak ekstansörleri, işaret parmağı ekstansörü, parmak ekstansörleri ve ekstansör carpi ulnaris paralizisi görülebilir.

Cumartesi Gecesi Sendromu: Radial sinirin kompresyon nöropatisi olarak bilinir. Kol gövde altında uykuya dalındığında kişi bilek ve parmaklarını ekstansiyona getiremez. Gövde ağırlığı ile radial sinir spiral oluk düzeyinde kemik ve zemin arasında sıkışmaktadır. Oluşan sinir lezyonu genel olarak segmental demiyelizasyon düzeyinde kaldığı için prognoz iyidir. Haftalar ve aylar içerisinde tam düzelme görülebilir.

Her rehabilitasyon programı detaylı bir değerlendirme ile başlar. Ne kadar iyi değerlendirme yaparsak fizik tedavide o kadar iyi ilerleriz.

DEĞERLENDİRME:

DEMOGRAFİK BİLGİLER:
Değerlendirme yapılan tarih, ad / soyadı, yaş, cinsiyet, boy / kilo, dominant taraf – etkilenmiş taraf, ameliyat, kullanılan ilaçlar ve protez-ortezler, laboratuvar bulguları, diğer hastalıkları ve en son hasta hikayesi alınır.

ÖDEM DEĞERLENDİRMESİ:
Çevre ölçümü ya da volumetrik ölçüm kullanılarak yapılır. Sağ ve sol taraf arasındaki değerler bize ödem olup olmadığı bilgisini verir.

AĞRI DEĞERLENDİRMESİ:
VAS (vizüel ağrı scalası) ve McGill ağrı ölçümü kullanılır. İstirahat ve aktivite anında olarak iki şekilde alınır. Hastadan, 0’dan 10’a kadar numara olan ağrı cetvelinde ağrısının şiddetine göre puan vermesini isteriz. 0, hiç ağrı yok; 5 orta düzey ağrı var; 10 çok şiddetli ağrı var anlamındadır. Ayrıca hastaya ağrının lokalizasyonu, tipi, gün içindeki seyri ve ilaçla geçip geçmediği sorulur.

EKLEM MOBİLİTESİ DEĞERLENDİRMESİ:
Gonyometrik ölçümlerle eklem hareket açıklığına bakılır.

DUYU DEĞERLENDİRMESİ:
Yüzeyel duyu değerlendirmesi: Üç değerlendirmesi vardır. Bunlar;
• Yüzeyel ağrı-Sivri-künt: İlk önce hastaya iğnenin sivri ve küt ucu tanımlanır.  İğnenin dokunup dokunmadığı değil, iğne ucunun sivriliğinin ve ağrının duyulup duyulmadığı sorulur. Sağlam tarafta tanımlama yapılır. Sağlam taraf yoksa yüzde tanımlatırız. Sonra hasta tarafta değerlendirme yapılır.  Hastanın gözleri kapalıdır. Hasta künt uca sivri cevabı verirse hiperaljezi, sivri uca künt cevabı verirse hipoaljezi veya sadece basınç hissi var yorumu yapılır.
• Sıcak-soğuk: İki laboratuvar tüpü alınır. Birine 40 derecenin üstünde diğerine 20 derecenin altında su konulur. İlk önce etkilenmemiş tarafta tanımlanır. Eğer sağlam taraf yoksa yüzde tanımlanır. Hastaya sıcaksa sıcak, soğuksa soğuk demesi gerektiği tanımlanır. Sonra etkilenmiş tarafta deneme yapılır. Bu duyuyu spino talamicuslateralis taşır.
• Hafif dokunma: Bir kağıt parçası kullanılır. Hastada hafif bir dokunma hissi uyandırabilecek tüm materyaller (pamuk, fırça) kullanılır. Önce etkilenmemiş taraf veya yüzde tanımlama yapılır. Sonra hasta taraf değerlendirilir. Pamuğu hissettiği yerde hissettiğini söylemesi istenir.

 Bunun haricinde de Semmes- Weinstein Monofilamentleri ile de bakılabilir. Monofilamentler deriye dik bir şekilde tutularak hafif bombeleşme olana kadar deriye bastırılır. Değerlendirmeye 2.83 monofilament ile başlanır. 1.65- 2.83 arası normal duyu, 3.22 – 3.61 arası azalmış hafif dokunma duyusu, 3.84- 4.31 arası koruyucu duyu kaybı, 6.65 yanıt yok ise derin basınç algısı olabilir ancak ayrım düzeyi yok.

Derin duyu değerlendirmesi:
• Vibrasyon: Hastanın, kemik çıkıntıları üzerine uygulanan diyapazondan gelen vibrasyonu hissedebilme yeteneğidir. Hastaya aletin dokunması veya basıncı değil, titreşim yapıp yapmadığı sorulmalıdır. Hasta titreşim var yada sadece demirin ucu basıyor titreşim yok şeklinde cevap verir. Hastanın gözleri kapalıdır. Değerlendirme noktaları, ayak başparmağı dorsal yüzü, malleoller, tibianın çıkıntısı, SİAS’lar, el parmaklarının son falanksı, radial ve  ulnar kemik çıkıntıları, humerus epikondilleri,  olecranondur.
• Propriosepsiyon duyusu: Ekstremiteye pasif olarak bir hareket yaptırılarak, benzeri hareketi sağlam ekstremitesi ile yapması ya da tarif etmesi istenir. 2 alt tipi vardır:
1. Eklem pozisyon duyusu: Klinikte en çok aktif/pasif açı tekrarlama testleri ile değerlendirilir. Aktif pozisyon hissi testinde hastadan belirlenen açıyı aktif olarak tekrar oluşturması istenir. Pasif testte ise fizyoterapist hastanın ekstremitesini hareket ettirir belirlenen açıya gelindiğinde de hastanın belirtmesi istenir. Aktif açıyı yeniden oluşturma testleri pasif olanlara göre daha doğru sonuç vermektedir. 
2. Kinestezi duyusu: Eklem hareketinin tahmin edilebilme kapasitesi olan kinestezi duyusu genellikle izokinetik dinamometreler ile değerlendirilmektedir. Hasta gözleri kapalıyken ve ekstremitesi belirli bir açıda tutulurken ekstremite hareket ettirilir. Hastadan hareket hissini algılar algılamaz söylemesi beklenir ya da elindeki butona basması beklenir. Hareket başlangıcı ile hastanın hareketi algıladığı anda geçen süredeki derece kaydedilir.

Kortikal duyu değerlendirmesi:
• Steregnozis: Hastanın eline konulan bir cismin dokunma hissi ile şeklini, boyutunu ve yapısını anlayabilmesidir. Parietal lob özellikle sağ parietal lob lezyonlarında astereognosis görülmektedir. Astereognosis, bir dokunma agnozisidir.
• Grafestezi: Hastada sağlam tarafın olması şarttır.  İlk önce sağlam tarafta tanımlama yapılır. Daha sonra etkilenmiş tarafta hastanın gözleri kapalı bir şekilde avuç içine çizilen şeklin algılanması beklenir.
• İki nokta ayrımı: Hastanın cildi üzerine konulan birbirine yakın iki ayrı noktayı tanımlayabilmesidir. Pergel uçları ile bakılabilir.  İki uç aynı anda ve ağrısız olmalıdır. Değerlendirmesinde estesiometre kullanılır. 10 cevaptan 7’si doğru ise cevap kabul edilir. 0-5mm ise normal, 6-10mm ise azalmış, 11-15mm ise zayıf, bir nokta algılama ise koruyucu duyu var, hiç algılayamama anestezi
• Parmak tanıma: Test esnasında hastadan gözlerini kapatması istenir. El parmaklarında hareket açığa çıkarmadan dokunarak hangi parmağa ve önüne mi yoksa arkasına mı dokunduğumuzu söylemesini isteriz.

KAS KUVVETİ VE KAS TONUSU DEĞERLENDİRMESİ:
Kas kuvveti değerlendirmesinde manuel olarak gross kas testi kullanılır. Bunun yanında da kas gücü değerlendirmesi ölçeği (MRC)’de kullanılabilir.
Kas tonusu değerlendirmesinde ekleme pasif hareket yaptırılırken kasta palpe edilen sertliğin aynı şekilde devam edip etmediğine bakılır.
Kas tonusu değerlendirilmesinde Ashworth ölçeği, Modifiye ashworth ölçeği, Tardieu ölçeği, EMG Analiz, H refleksi, M cevabı gibi yöntemler kullanılmaktadır. Ancak klinikte en çok kullanılan türü Modifiye Ashworth Skalası’dır. 0’dan 4’e kadar puanlaması vardır. Spastisiteyi tanımlamakta kullanılır.

İNSPEKSİYON VE PALPASYON:
Ödem, kızarıklık, atrofi, insizyon yeri, sıcaklık farkı gibi rutin muayenedir.

NEH:
Limitasyon var mı ona bakarız. Eğer limitasyon varsa bunları not ederiz. Tedaviye limitasyonları da ekleriz.

FONKSİYONEL DEĞERLENDİRME:
Jebsen Taylor El Fonksiyon Testi , Dokuz Delikli Peg Testi , Minnesota Pegboard Testi’ni kullanabiliriz.

1.Ödem, ağrı ve enflamasyonun kontrolünün sağlanması,
2. Eklem mobilitesinin daima korunması,
3. Etkilenen kasin asiri geriliminin önlenmesi,
4. Saglam kaslarin kuvvetinin korunmasi,
5. Etkilenen kasın kontraktil özelliğinin sürdürülmesi,
6. Atrofilerin önlenmesi,
7. Deformite oluşumun engellenmesi,
8. Duyu re-edükasyonunun sağlanması,
9. Fonksiyonun korunması, sürdürülmesi ve arttırılması,
10. Hastanın eğitimi (koruma, hareket konusunda cesaretlendirme, duyusal değişikliklere adaptasyon

ORTEZLEME:
Radial palsy splintinde el bileği ve parmakların fleksiyonu engellenmelidir. Bu amaçla yay veya elastik bant kullanılır. Kulanılan yay veya elastik bantlara karşı parmak ve el bileği fleksiyon egzersizleri yapılarak fleksör kasların kuvveti devam ettirilir. Radial sinirin yaralandığı bölgeye göre sadece el bileğinin ekstansiyonu yeterlidir, parmaklar serbest bırakılabilir. Aktif el bileği ekstansiyonu var ise parmakların, özellikle MCP eklemin fleksiyonunu önlenmesi yeterlidir.

ES (Elektriksel stimülasyon): Elektriksel stimülasyon, etkilenen kasları uyarmaya veya ağrıyı azaltmak için sinirleri manipüle etmeye yardımcı olmak için cilt yoluyla hafif elektrik darbeleri gönderir. Bu yöntem herkes için uygun olmayabilir ancak ağrısız işlem yaptıran kişiler için iyileşmeyi hızlandırdığı gibi ağrılı veya rahatsız edici semptomların giderilmesini de sağlar. Daha çok ağrıyı azaltmak için TENS kullanılır.

DUYU EĞİTİMİ:
Proprioseptif eğitim: Fonksiyonu geliştirerek düzgün patern sağlar. Örnek olarak;
• Etkilenen kola ağırlık aktarmak (aproksimasyon)
• Gözler kapalı düğme ilikleme
• Farklı büyüklükteki halkaları çubuklara geçirme
Vücut orta hattını çaprazlama: Hastadan etkilenen koluyla diğer vücut yarısına farklı noktalara dokunması istenir.
NOT: Ayrıca hastada dikenli duyu topu, fırça ve pamuk gibi maddeler kullanılarak sinirin geçtiği yerler uyarılarak duyu eğitimi de verilebilir. Evde hastaya irili ufaklı farklı taşlara dokunarak el fonksiyonlarını geliştirmesini, lego tarzı oyuncaklarla oynayarak ince motor becerilerini de geliştirmesini söyleyerek bunları da rehabilitasyon programımıza ekleyebiliriz.

EGZERSİZ:
El bileği fleksörleri germe: Dirsek düz olacak şekilde el bileği ekstansiyonda olacak şekilde hasta pozisyonlanır. Fizyoterapist parmaklardan ve başparmaktan tutarak germeyi yapar. Hastaya self germe de öğretilir.


Önkol pronatör ve supinatör germe: Hasta kol gövdeye bitişik, dirsek 90 derece fleksiyonda olacak şekilde yüzüstü yatar. Fizyoterapist bir el ile humerus distalini stabilize ederek, diğer eliyle tokalaşır tarzda tutarak ön kolu supinasyon ve pronasyona getirir.

Dirsek fleksörlerini germe: Hasta sırtüstü önkol pronasyonda olacak şekilde yatar. Fizyoterapistin bir eli omuz anteriorunda, diğer eli bilekte olacak şekilde hastanın kolunu ekstansiyona getirir. Bu germe dirsek ekstansiyon hareketini artırmak için kullanılır.

Radial deviasyon germe: El orta pozisyonda, önkol ve elin palmar yüzeyi masada destekliyken fizyoterapist bir eli ile önkolu stabilize eder. Diğer el ile 2.metakarpal kemiklerden tutularak bilek ulnar deviasyon yönünde itilir.

El bileği ekstansiyonu kuvvetlendirme: Hasta kolu pronasyonda, dirsek 90 derece fleksiyonda el bileği masadan sarkık bir şekilde oturur. Fizyoterapist hastadan bileğini yukarı doğru kaldırmasını ister. Pasiften aktife doğru ilerlenir.

El bileği pronasyon ve supinasyon kuvvetlendirme: Hasta kolu pronasyonda, dirsek 90 derece fleksiyonda el bileği masadan sarkık bir şekilde oturur. Fizyoterapist hastadan avuç içi yukarıya bakacak şekilde önkolunu döndürmesi istenir. Hastanın durumuna göre pasiften aktife doğru ilerlenir.

Dirsek ekstansiyonu (Triceps) kuvvetlendirme:
1. Yatarak: Hasta sırtüstü, omuz ve dirsek 90 derece fleksiyonda olacak şekilde yatar. Hastadan omuzun pozisyonunu bozmadan dirseğini düzeltmesi istenir.
2. Oturarak ya da ayakta: Hasta kollar ense arkasında birleşecek şekilde pozisyonlanır ve hastadan kollarını yukarı kaldırması istenir.

Ulnar deviasyon kuvvetlendirme: Hasta el bileği, başparmağı yukarı bakacak şekilde masada pozisyonlanır. Hastadan el bileğini serçe parmak yönünde aşağıya hareket ettirmesi istenir.

Radial deviasyon kuvvetlendirme: Hasta el bileği, başparmağı yukarı bakacak şekilde masada pozisyonlanır. Hastadan el bileğini başparmak yönünde yukarıya doğru hareket ettirmesi istenir.



Parmak ekstansiyonu kuvvetlendirme: Hasta oturur pozisyonda dirsek fleksiyonda el havada olacak şekilde pozisyonlanır. Lastik hastanın parmaklarından geçirilerek hastadan parmaklarını açması istenir.

El bileği sirkümdiksiyonu kuvvetlendirme: Hastanın bileğine büyük bilezik tarzı bir nesne takılır. Hastadan bileğini döndürerek bunu çevirmesi istenir.

Başparmak ekstansiyonu kuvvetlendirme: Hasta el orta pozisyonda, masada destekli şekilde oturur. Hastadan avuç içindekini parmağını yana-arkaya doğru açması istenir. Hastanın durumuna göre pasiften aktife doğru ilerlenir.

Başparmak abduksiyonu kuvvetlendirme: Hasta el orta pozisyonda, başparmak yukarı bakacak şekilde masada destekli oturur. Hastadan başparmağını yukarı doğru kaldırması istenir. Hastanın durumuna göre pasiften aktife doğru ilerlenir.

Radial Sinir Mobilizasyonu: Omuz 45 derece abdüksiyonda dirsek tam ekstansiyonda hastanın kolu pronasyondayken terapist bir eliyle dirsekten destek olur diğer eliyle bileği kavrar ardından el bileği ekstansiyonundan fleksiyonuna geçer ve kolu ulnar deviasyon yönünde döndürür.


KAYNAKÇA:

• AYŞE KARADUMAN, ÖZNUR TUNCA YILMAZ, (2016), FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON CİLT 3, HİPOKRAT KİTABEVİ
  
• DOÇ. DR. MUHAMMED KILINÇ, PROF.DR. SİBEL AKSU YILDIRIM,(2021),NÖROLOJİK FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYONDA ÖLÇME VE DEĞERLENDİRME, VİZE YAYINCILIK
  
• https://www.physio-pedia.com/Radial_Nerve
  
• Bumbasirevic, M., Palibrk, T., Lesic, A., & Atkinson, H. D. (2016). Radial nerve palsy. EFORT open reviews